Koronawirus u zwierząt- z czym to się je?

Moi drodzy!

Koronawirus obecnie panujący jako pandemia, nie przenosi się ze zwierząt na człowieka i odwrotnie, dlaczego?

Co niektórzy zapewne wiedzą, że rodzina Koronawirusów jest całkiem spora jak w przypadku, każdych czynników chorobotwórczych, po co psom i kotom Nasz SARS-CoV-2 skoro od wielu lat szczepimy naszych milusińskich na ich właśną odmianę koronawirusa??

Jak to szczepimy naszych pupili? A no może nie wszyscy, ale mam nadzieję, że coraz więcej ludzi to zrobi gdy tylko minie całe zamieszanie. 

Koronawirus psi

 Pewnie każdy miłośnik psów wie czym jest parwowiroza i jakim zagrożeniem jest dla młodych i starych psów lub tych z obniżoną odpornością. W przypadku CCoV (Canine Coronavirus – CCoV) również istotne znaczenie ma kondycja układu odpornościowego psa. W odróżnieniu od wirusa panującego u ludzi, ten wirus powoduje głównie dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Do zarażenia dochodzi w czasie kontaktu z chorym zwierzęciem, jego odchodami, zanieczyszczoną wodą lub fekaliami, przez co CCoV dostaję się przez pyszczek lub nos do układu pokarmowego zwierzęcia. Wirus namnaża się w śluzówce żołątka i jelit wywołując poważny stan zapalny, efekem czego może być zmniejszenie wchaniania wody i subsancji odżywczych z przewodu pokarmowego. W zależności od poziomu funkcjonowania układu immunologiczngo nasilenie objawów może być różne. Do objawów CCoV zaliczamy:

• Zmęczenie, osłabienie, utrata apetytu, czasami gorączka
• Biegunka, rozwolnienie, obecność krwi lub śluzu w kale, wymioty
• Możliwe zaburzenia rytmu serca wskutek utraty wody i zachwiania równowagi elektrolitów
• U psów o znacznie obniżonej odporności zakażenie CCoV może doprowadzić do śmierci
• Przebyta choroba wywołana CCoV nie zagwarantuje, że pies nie zarazi się ponownie.

Koronawirus u kota

Do występujących u kotów koronawirusów FCoV należą feline enteric coronavirus (FECV) oraz wirus feline infectious peritonitis (FIPV). To dwa biotypy tego samego wirusa, które jednak znacznie się od siebie różnią.

Biotyp jelitowy: Feline enteric coronavirus (FECV)

Ten wirus nie jest wcale u kotów taki rzadko występujący, zwłaszcza u kotów hodowlanych czy żyjących w dużych skupiskach, na przykład przytuliskach. Koty mogą ulec zarażeniu poprzez pośredni lub bezpośredni kontakt z wydzielinami dróg oddechowych, zakażonym kałem lub moczem. Możliwe więc, że kot zarazi się tym wirusem pośrednio, na przykład pijąc wodę z zainfekowanej miski lub korzystając z kuwety zakażonego kota, bądź bezpośrednio podczas zabawy z zakażonym kotem. Wirusy dostają się do jelit, gdzie najpierw namnażają się w komórkach nabłonkowych, a następnie atakują węzły chłonne i komórki żerne.

Biotyp fipogenny: Wirus feline infectious peritonitis (FIPV)

Infekcja tym wirusem zdarza się znacznie rzadziej niż feline enteric coronavirusem. Jest to związane z drogą zakażenia FIPV – zakażenie nie następuje w wyniku bezpośredniego lub pośredniego kontaktu z zarażonym kotem, a przypadkowych mutacji feline enteric coronavirusa w komórkach żernych. Należy więc stąd wnioskować, że każdy zarażony FECV kot jest potencjalnie nosicielem również wirusa FIPV. Infekcja nie jest też jednak zawsze równoznaczna z tym, że wystąpią jej objawy. Jedynie 5 do 10% dotkniętych wirusem FECV kotów w ciągu swojego życia zachoruje na FIP, przy czym znakomita ich większość to koty młode, do 1 roku życia, lub z osłabionym za sprawą innych infekcji (np. FeLV, FIV) systemem odpornościowym.

Gdy zainfekowane fagocyty dostaną się do krwi, zaczynają ekspansję na cały organizm kota i wyrządzają w nim ogromne szkody. Te zależą od przebiegu choroby:

• Wysiękowa forma FIP warunkuje zapalenia błony surowiczej wyścielającej organy klatki piersiowej, jamy brzusznej i jamy miednicy.
• Bezwysiękowa forma FIP powoduje wystąpienia ziarniniaków przede wszystkim w wątrobie, śledzionie, trzustce oraz gruczołach limfatycznych.

Pierwsze objawy infekcji koronawirusem feline infectious peritonitis u kota mogą wystąpić po już kilku dniach od zainfekowania albo dopiero po kilku miesiącach.

Ponieważ wirus atakuje wiele różnych narządów – nerki, wątrobę, centralny układ nerwowy – również objawy kształtują się różnorodnie. Zaliczają się do nich na przykład:

• Objawy ogólne: nawracająca gorączka, osłabienie i zmęczenie
• Nagłe zmiany w zachowaniu kota: nerwowość lub strach
• Zaburzenia ruchowe, na przykład niedowład kończyn lub problemy z koordynacją (ataksje)
• Zabarwione na żółto błony śluzowe i powłoki oczu (Hiperbilirubinemia)
• Problemy ze wzrokiem
• Utrata wagi z jednoczesnym zwiększeniem się obwodu brzucha (wodobrzusze)
• Duszności

FIP niestety zwykle kończy się u kota utratą życia, FECV natomiast wywołuje jedynie łagodne zapalenia jelit, objawiające się biegunkami i podwyższoną temperaturą.

Diagnostyke oraz w wielu przypadkach czynności ratujące życie pozostawimy weterynarzom. Choroby można wyleczyć, lecz są one niebezpieczne dla naszych czterołapów, stąd nasuwa się pytanie czy lepiej narażać się na wysokie koszty leczenia związane z zarażeniem się chorobami zaraźnymi i utratą naszego ukochanego milusiskiego, czy lepiej co 2 lata zaszczepić na nie naszych pupili? Decyzję zostawiamy Wam.

Więcej informacji:

https://www.zooplus.pl/magazyn/koty/zdrowie-i-pielegnacja-kota/koronawirus-u-kota

https://www.zooplus.pl/magazyn/psy/zdrowie-pielegnacja-psa/koronawirus-u-psa